-
1 sumienie
сущ.• совесть• сознание* * *sumieni|e☼ совесть ž;wyrzuty \sumieniea угрызения совести; wolność \sumieniea свобода совести;
przemówić komuś do \sumieniea усовестить кого-л.;frymarczyć \sumienieem торговать совестью
* * *ссо́весть żwyrzuty sumienia — угрызе́ния со́вести
wolność sumienia — свобо́да со́вести
przemówić komuś do sumienia — усо́вестить кого́-л.
frymarczyć sumieniem — торгова́ть со́вестью
-
2 Gewissen
sumienie ntein schlechtes \Gewissen haben mieć nieczyste sumieniesein \Gewissen erleichtern uspokoić swe sumieniejdn/etw auf dem \Gewissen haben mieć kogoś/coś na sumieniujdm ins \Gewissen reden przemówić komuś do sumienia -
3 przem|ówić
pf — przem|awiać impf Ⅰ vi 1. (wygłosić mowę) to make a speech- na zebraniu przemawiały cztery osoby four speakers addressed the meeting a. took the floor at the meeting- przemawiał do dużego audytorium he made a speech to a large audience- zawsze przemawiała porywająco she always spoke inspiringly- ten polityk lubi przemawiać do tłumów this politician likes to address the crowds2. książk. (odezwać się) to speak- przemówiła do nas po angielsku she spoke to us in English- przemawiał do niej czule a. czułym głosem he spoke to her tenderly3. (przerwać milczenie) to speak- czekała, aż przemówi pierwszy she was waiting for him to speak first- dotąd milczała, ale w sądzie postanowiła przemówić she has kept quiet so far but she has decided to speak out in court4. książk. (odzyskać mowę) to regain the ability to speak- po wyzdrowieniu chory przemówił after he’d recovered, the patient regained the a. his ability to speak5. przest. (wstawić się) to speak (za kimś for sb)- przemówiła za nami u szefa she spoke to the boss on our behalfⅡ przemówić się — przemawiać się książk. (posprzeczać się) to quarrel, to fall out- przemówić się z kimś to quarrel a. fall out with sb- przemówili się o jakiś drobiazg they’ve fallen out with each other over some trifle- głośno przemawiali się o coś they were quarrelling loudly over something■ dowody przemawiają na korzyść/na niekorzyść oskarżonego a. przeciwko oskarżonemu the evidence weighs in favour of/against the accused- twoje argumenty do mnie nie przemawiają your arguments don’t convince me- rozsądek przemawiałby za drugim rozwiązaniem common sense would call a. argue for the other solution- przemówić jemu/jej/im do serca a. sumienia to appeal to him/her/them- ta scena przemawia do mojej wyobraźni this scene appeals to my imagination- muzyka konkretna/sztuka abstrakcyjna nie przemawia do mnie concrete music/abstract art doesn’t appeal to me- przemówić komuś do rozumu a. rozsądku to talk sense into sb, to bring sb to their senses, to make him/her see sense- zazdrość/gniew przemawia przez niego he is full of jealousy/anger- skąpiec/leń/patriota przemawia przez ciebie you’re acting like a miser/sluggard/patriotThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przem|ówić
-
4 przemawiać
przemawiać [pʃɛmavjaʨ̑] < perf przemówić>I. vi1) ( wygłaszać mowę) sprechen, eine Ansprache halten2) ( odzywać się)\przemawiać do kogoś jdn ansprechen [ lub anreden]3) ( przejawiać się)w jej głosie przemawiało niezadowolenie aus ihrer Stimme sprach Unzufriedenheitprzemawia przez niego nienawiść aus ihm spricht der Hass4) \przemawiać komuś do rozumu an jds Vernunft appellieren\przemawiać komuś do sumienia jdm ins Gewissen redenII. vimpers1) ( przekonywać)to do mnie nie przemawia das überzeugt mich nicht\przemawiać za czymś/przeciwko czemuś für etw/gegen etw sprechen
См. также в других словарях:
przemówić — 1. Przemówić komuś do ręki, do kieszeni; przemówić do czyjejś ręki, do czyjejś kieszeni «dać komuś łapówkę»: – A mówiłem! – wołał za nimi uradowany Korbal. – Mówiłem, że tylko tak, do ręki im przemówić... I. Newerly, Pamiątka. 2. Przemówić komuś… … Słownik frazeologiczny
przemówić — dk VIa, przemówićwię, przemówićwisz, przemówićmów, przemówićwił przemawiać ndk I, przemówićam, przemówićasz, przemówićają, przemówićaj, przemówićał 1. częściej ndk «wygłaszać mowę, przemówienie; zwracać się z mową do jakiegoś audytorium, do grona … Słownik języka polskiego
przemówić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}przemawiać I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}przemówić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, przemówićwię, przemówićwi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sumienie — 1. Brać, wziąć kogoś, coś na swoje sumienie «brać, wziąć, przyjmować, przyjąć za kogoś, za coś odpowiedzialność moralną»: Ale tak kapitan, jak i pierwszy mechanik, którzy dostatecznie przejrzeli przestępczą grę swego armatora, nie chcieli wziąć… … Słownik frazeologiczny
sumienie — n I; lm D. sumienieeń «właściwość psychiczna, zdolność pozwalająca odpowiednio oceniać własne postępowanie jako zgodne lub niezgodne z przyjętymi normami etycznymi; świadomość odpowiedzialności moralnej za swoje czyny, postępowanie» Czułe,… … Słownik języka polskiego
przemawiać — 1. Przemówić komuś do ręki, do kieszeni; przemówić do czyjejś ręki, do czyjejś kieszeni «dać komuś łapówkę»: – A mówiłem! – wołał za nimi uradowany Korbal. – Mówiłem, że tylko tak, do ręki im przemówić... I. Newerly, Pamiątka. 2. Przemówić komuś… … Słownik frazeologiczny
serce — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} u człowieka i wielu zwierząt: główny organ układu krążenia, zbudowany z tkanki mięśniowej; wtłacza krew do naczyń krwionośnych, warunkuje ciągłe jej … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sumienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. sumienieeń, zwykle w lp {{/stl 8}}{{stl 7}} indywidualna, psychiczna zdolność oceniania i odczuwania czegoś w kategoriach dobra i zła : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żyć w zgodzie z własnym sumieniem. Sumienie nie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
